Η αβάσταχτη βαρύτητα του 2020

Στο δοκίμιο «Χρόνος και Ιστορία», ο Τζόρτζιο Αγκάμπεν -προσεγγίζοντας τον χρόνο ως βασική συγκροτούσα συνιστώσα του κόσμου- σημειώνει πως η πραγματική επανάσταση δεν είναι να αλλάξεις τον κόσμο, αλλά να αλλάξεις τον χρόνο.

Διατρέχοντας την επικαιρότητα στις ευρωπαϊκές εφημερίδες, εύκολα κάποιος σκοντάφτει ξανά και ξανά πάνω στη φράση «2020, το μαύρο έτος του 21ου αιώνα». Ιδίως στον γαλλικό και στον ιταλικό Τύπο, αυτή η χρονιά έχει καταχωριστεί με το χρώμα του ερέβους ενώ σε παγκόσμιο επίπεδο, έχει ταυτιστεί με τις έννοιες «καραντίνα», «πανδημία» και «εγκλεισμός», διαταράσσοντας τη σχέση του ανθρώπινου υποκειμένου με τον χρόνο.

Ξέρετε πόσο χρόνο ξοδεύετε στο κινητό σας;

Η συγγραφέας Adrienne Matei ξοδεύει 2 ώρες και 20 λεπτά την ημέρα στο κινητό τηλέφωνό της - κάτι που μπορεί να φαίνεται ενδιαφέρον, μέχρι να συνειδητοποιήσετε ότι ανέρχεται σε 35 ολόκληρες μέρες το χρόνο. Όταν το συνειδητοποίησε η Matei, ανακαλύπτοντας και βλέποντας τη λειτουργία Screen Time του iPhone της, και σκεπτόμενη ότι σε αυτόν τον χρόνο δεν συμπεριλαμβάνονται οι ώρες που ξοδεύει στο λάπτοπ της, ούτε βέβαια αυτές στο Netflix, τρόμαξε. Αναρωτήθηκε αν ο χρόνος αυτός που ξοδεύει μπροστά σε μια οθόνη συγκρίνεται με τον αντίστοιχο χρόνο των φίλων και των συναδέλφων της. Έτσι τους ζήτησε να το ελέγξουν και δημοσίευσε το ρεπορτάζ της στo Guardian.

Γιατί περνάει πιο γρήγορα ο χρόνος όσο μεγαλώνουμε;

Ο καθηγητής του Duke University, Adrian Bejan, ειδικός στη θερμοδυναμική, πιστεύει ότι με τις αρχές της φυσικής μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα πάντα και έχει «εμμονή» με την έννοια της ροής. Έχει γράψει εκτενώς (και έχει βραβευτεί για αυτό) για το πώς η αρχή της ροής στη φυσική υπαγορεύει και εξηγεί και τις αλλαγές αφηρημένων εννοιών όπως η οικονομία, η καινοτομία και η κοινωνική οργάνωση. 

Η «τράπεζα» του Χρόνου

Τώρα που ήρθε και το νέο έτος, το 2019, σας καλώ να κάνουμε όλοι μαζί ένα “νοητικό πείραμα”: Φανταστείτε πως υπάρχει μια τράπεζα που κάθε πρωί πιστώνει στον προσωπικό σας λογαριασμό το ποσό των 86.400 Ευρώ. Ωστόσο δεν μεταφέρει το υπόλοιπο σας από τη μια μέρα στην άλλη. Κάθε βράδυ αυτή η τράπεζα διαγράφει όποιο μέρος του υπολοίπου δεν καταφέρατε να εκμεταλλευτείτε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τι θα κάνατε σε αυτή τη περίπτωση; Μα φυσικά, θα παίρνατε από εκεί και το τελευταίο σας λεπτό!

Το ξυπνητήρι

Πριν φτιάσει ο Θεός τα ρολόγια, οι άνθρωποι μετρούσαν τις ώρες τους με την άμμο. Ύστερα ήρθαν αυτά τα αναίσθητα ροδάκια, κι άρχισαν, «τικ-τακ, τικ-ιακ», να σφυγμομετρούνε το χρόνο. Μαζί τους ήρθαν και τα ωράρια.

Βρέθηκε λοιπόν υποχρεωμένος να υπογράφει ένα χαρτί παρουσίας κάθε πρωί. Ακριβώς στις οκτώ, μια ώρα απαίσια, γεμάτη χασμουρητά, παραλυμένα μέλη και νεύρα. Η ώρα που κάνει καταθλιπτική την υπαλληλική του υπόσταση.

Αγόρασε ένα ξυπνητήρι. Ένα τενεκεδένιο «σάιλεντ τικ», που αυτοδιορίστηκε ρυθμιστής της ζωής του. Όταν η πρωινή τεμπελιά γινότανε Σειρήνα και τραγουδούσε στ’ αυτί του «κοιμήσου λίγο ακόμα», το σάιλεντ τικ έστελνε το κουδουνάκι του να γίνει κλητήρας της ευσυνειδησίας. Σήμαινε το συναγερμό του καθήκοντος. «Ξύπνα. Γραφείο. Υποχρεώσεις.»

Γιατί ο χρόνος κυλάει πιο γρήγορα όσο μεγαλώνουμε

Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο κι έχει απασχολήσει ουκ ολίγες φορές την επιστήμη.

Ερευνητές του πανεπιστημίου του Ludwig Maximilian στο Μόναχο, που ερεύνησαν το φαινόμενο το 2005, πήραν συνεντεύξεις από 499 συμμετέχοντες ηλικίας 14-94 ετών για το πώς αντιλαμβάνονται το πέρασμα του χρόνου.

Αυτό που διαπίστωσαν αμέσως, όπως μεταδίδει το Scientific American, ήταν ότι όλες οι ηλικίες αντιλαμβάνονταν το ίδιο τις μικρές χρονικές περιόδους (μέρες, εβδομάδες, μήνες), ωστόσο για μεγαλύτερες περιόδους, για παράδειγμα δεκαετίες, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία συμμετέχοντες «ένιωθαν» ότι ο χρόνος περνούσε πιο γρήγορα.

10 σκληρές αλήθειες για τη ζωή που κανένας δεν παραδέχεται (εγκαίρως)

Τι βασικό ξεχνάμε, σύμφωνα με τη σύγχρονη ψυχολογία, και καλούμαστε να το επεξεργαστούμε την απολύτως λάθος στιγμή στη ζωή μας.
Aπό τα μειονεκτήματα του ανθρώπινου γένους είναι η αδυναμία του να εκτιμήσει τη δύναμη του χρόνου. Τα γηρατειά είναι μια συζήτηση που αντιμετωπίζει κανείς σαν ανέκδοτο στην πρώτη του νιότη και σαν εφιάλτη από την τέταρτη δεκαετία της ζωής του και μετά. Ωστόσο, υπάρχουν 10 σκληρές αλήθειες που κανείς δεν αποκαλύπτει -στα παιδιά του, για παράδειγμα- εγκαίρως και κανείς δεν παραδέχεται, όσο έχει καιρό μπροστά τους για να τις επεξεργαστεί, να τις αποδεχθεί και να προχωρήσει με τον ευτυχεστέρο δυνατό τρόπο στη ζωή του. Σύμφωνα δε με τη σύγχρονη ψυχολογία αυτή η άρνηση να επεξεργαστεί κανείς αυτές τις παραδοχές που ισχύουν για όλους και πάντα είναι και από γενεσιουργά αίτια των περισσότερων ψυχολογικών προβλημάτων και διαταραχών που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε τόσο ως παιδιά, όσο και στην ενήλικη ζωή μας.

Γυρεύοντας ένα νέο νόημα-της-ζωής για τους 40+

“Μικρός ορκίστηκα το κόσμο να αλλάξω, μα στα σαράντα μου είμαι ο κόσμος, πού να ψάξω για τον ένοχο;”
Αλκίνοος Ιωαννίδης, Πολιτική τοποθέτηση

“All work and no play makes Jack a dull boy.”
Το γραπτό του Jack Torrance (Τζακ Νίκολσον) στη Λάμψη του Κιούμπρικ

Το 2016 θα διαρκέσει ένα δευτερόλεπτο παραπάνω!

Η Πρωτοχρονιά του 2017 θα καθυστερήσει λιγάκι. Ένα εμβόλιμο δευτερόλεπτο αποφασίστηκε να προστεθεί στα ρολόγια της ανθρωπότητας, όταν θα τελειώνει η 31η Δεκεμβρίου 2016, προκειμένου να αντισταθμισθεί η επιβραδυνόμενη περιστροφή της Γης γύρω από τον άξονά της.

Έτσι, όταν τα ρολόγια δείξουν 23:59:59 στο τέλος του έτους (ώρα UTC), αντί μετά να περάσουν στο 2017, θα δείξουν 23:59:60, όπως ανακοίνωσε το αμερικανικό Ναυτικό Παρατηρητήριο, το οποίο είναι υπεύθυνο για το επίσημο στρατιωτικό ρολόι των ΗΠΑ. 

Γιατί κάποιοι αργούν πάντα στα ραντεβού τους - Η επιστημονική εξήγηση

Προσπαθείτε να βάλετε ένα τέλος στην αργοπορία σας; Οι παρακάτω μελέτες θα σας κάνουν  να αναθεωρήσετε καθώς, όσοι είστε μονίμως αργοπορημένοι, είστε και ατέρμονα αισιόδοξοι.

Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η αργοπορία  «κυκλοφορεί» στο DNA μερικών ανθρώπων, καθώς εκείνοι έχουν μία ιδιαίτερη σχέση με τον χρόνο, που δεν έχουν όλοι οι υπόλοιποι.

«Την διπλή παγίδα χρόνου και ρευστότητας την έστησε η προηγούμενη κυβέρνηση»

Ο καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Χαράλαμπος Γκότσης μιλά στο Κόκκινο για τις δυνατότητες που έχει η κυβέρνηση να επιτύχει συμφωνία στο Eurogroup «Τη παγίδα δεν την έστησαν οι δανειστές αλλά η προηγούμενη κυβέρνηση. Πρόκειται για μια διπλή παγίδα ρευστότητας και χρόνου» δήλωσε στο Κόκκινο ο καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Χαράλαμπος Γκότσης.
Τόνισε την ανάγκη να μη χαθεί ο βασικός στόχος για την υλοποίηση του εθνικού προγράμματος ανάταξης της οικονομίας και της κοινωνίας για το οποίο σύμφωνα με τον κ. Γκότση απαιτούνται δύο εργαλεία: Μια γενναία απομείωση του χρέους και η εξασφάλιση κοινοτικών πόρων που θα χρηματοδοτήσουν τις μεταρρυθμίσεις και την επανεκκίνηση της οικονομίας.
Χαρακτήρισε τη πρόταση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δίκαια και λογική που βρίσκει κατανόηση εκτός απο τους λαούς και σε θεσμικούς παράγοντες της Ευρώπης.

Για τον μπαμπά

Το πρωί που ξυπνάω για το σχολείο δεν προλαβαίνω να σε δω. Αμα χουζουρέψω και λιγάκι παραπάνω, τρέχω μετά σαν τον Μέσι. Αρπάζω ένα κρουασάν, φοράω το ένα μανίκι στο σπίτι και το άλλο στο δρόμο. Στο σχολείο βλέπω άλλους μπαμπάδες. Δεν σ' το κρύβω, ζηλεύω λίγο. Εντάξει, έχω τη μαμά πάντα μαζί μου. Αλλά εσύ είσαι άλλο, μπαμπά. 

Καταργούνται τα επικυρωμένα αντίγραφα

Οι απλές φωτοτυπίες αντικαθιστούν στο εξής τα επικυρωμένα αντίγραφα στις συναλλαγές των πολιτών και των επιχειρήσεων, όπως αποφασίστηκε από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Στόχος, η διευκόλυνση των πολιτών και η πάταξη της γραφειοκρατίας. Στο πλαίσιο αυτό καταργούνται επίσης η υποχρέωση δημοσίευσης των ισολογισμών των εταιρειών ΑΕ και ΕΠΕ καθώς και των τροποποιήσεων των καταστατικών τους σε ΦΕΚ, επιμηκύνεται η ισχύς της παραγωγικής άδειας για ιχθυοκαλλιεργητές και αλιείς σε λαϊκές αγορές από 6 σε 12 μήνες και καταργείται η υποχρέωση βεβαίωσης γνησίου της υπογραφής στην υπεύθυνη δήλωση που κατατίθεται στην πρώτη φάση προσφοράς σε διαγωνισμό του Δημοσίου, όσον αφορά στον τομέα των κρατικών προμηθειών.

Κάστρα στην άμμο

Αδελφούλα, έλα να παίξουμε, μην αργείς. Να μείνουμε εδώ, κοντά στο κύμα, με τα ποδαράκια μας να βρέχονται συνέχεια. Πολύ μου αρέσει όταν καθόμαστε μαζί και φτιάχνουμε με προσοχή τα όμορφά μας κάστρα. Να, δες, θα κάνει ο καθένας μας και από μια σημαντική δουλειά. Εγώ θα κουβαλάω σιγά-σιγά την άμμο στα κουβαδάκια μέσα κι εσύ θα φέρνεις νεράκι για να κάνουμε λάσπη και να γίνει το παλάτι μας γερό. Σήμερα θα σου δείξω μερικά νέα κολπάκια που έμαθα και που θα κάνουν το παιχνίδι μας ακόμα πιο ωραίο. Θα βάλουμε μικρά ανεμιστηράκια πάνω στα φρούρια που θα χτίσουμε και κορδέλες με χρώματα πολλά και πλαστικές πορτούλες για να φαίνεται το κάστρο μας όμορφο και να μοιάζει με το καλύτερο που υπάρχει στη γη. Αν θέλεις, φέρε και τις κούκλες σου να τις βάλουμε να μένουν μέσα κι αυτές, ναι, μπορούμε να πούμε ότι είναι βασίλισσες που περιμένουν τους αγαπημένους τους πρίγκιπες, όσο εκείνοι λείπουν σε μάχες, με τα ωραία άλογά τους. Έφερα και μερικά από τα μικρά μου στρατιωτάκια για να φαίνονται ότι είναι οι φρουροί που θα σημαδεύουν όποιον έρθει από μακριά και θέλει να πειράξει τις όμορφές μας κούκλες. Είδες; Είναι τέλεια, σου λέω. Και θα παίξουμε για πολλή ώρα, μακάρι να μη νυχτώσει σήμερα καθόλου, να φτιάξουμε κι άλλα, πολλά, μεγαλύτερα κάστρα μέχρι την άλλη μέρα. Κι αν κουραστείς, θα μείνω ξύπνιος εγώ, να σε προσέχω και να διώχνω τη θάλασσα πέρα, ναι, κοιμήσου εσύ, θα είναι ο εδώ ο καλός σου, ο μεγάλος αδελφούλης. Κι ας ξεχαστούμε λιγάκι. Δεν είναι αμαρτία να ξεχνιέσαι.