Ο Έρικ Έρικσον διατείνεται ευφραδώς πως «…τα
συστήματα εκπαίδευσης των παιδιών αντιπροσωπεύουν ασύνειδες
απόπειρες να δημιουργηθούν από το ακατέργαστο ανθρώπινο
υλικό εκείνο το σύμπλεγμα στάσεων, που ήταν το βέλτιστο στις
ιδιαίτερες φυσικές συνθήκες και τις οικονομικές-ιστορικές
αναγκαιότητες της φυλής».
