Εντυπωσιάζει ο αποφθεγματικός, αφοριστικός, όμως, και συνάμα
δογματικός λόγος του κυρίου Ιερώνυμου. «Ολα αυτά - λέει -είναι
παιχνιδίσματα». Και επαναλαμβάνει: «Παιχνιδίσματα είναι. Η Εκκλησία έχει
τις δικές της θέσεις. Η πατρίδα μας έχει παραδόσεις, έχει την
οικογένεια. Ολα τα άλλα είναι εφευρήματα για να σκορπούμε την ώρα μας
και τον χρόνο μας». Αναφέρεται βεβαίως στην προσπάθεια νομικής ρύθμισης
για την ταυτότητα φύλου. Δεν περνάει απαρατήρητος ο διαχωρισμός (;) που
κάνει μεταξύ ώρας και χρόνου ούτε επίσης ο ηρακλειτικός απόηχος του
«Παίδων αθύρματα τα ανθρώπινα δοξάσματα» (παιχνίδια στα χέρια των
παιδιών είναι οι γνώμες των ανθρώπων).
