Χρειάστηκαν λιγότερες από 48 ώρες, δύο τηλεφωνήματα και δύο κοινές δηλώσεις για να πάμε από τα... «βράχια» στην προσέγγιση;
Η εικόνα είναι πολύ απλοϊκή, και εξόχως μιντιακή, για να είναι αληθινή.
Στην πραγματικότητα, χρειάστηκαν πολύ περισσότερα: Από την κίνηση
τακτικής του Μαξίμου με το «σήμα εμπλοκής» και την ανάδειξη της
σύγκρουσης των «θεσμών», έως - και κυρίως - την ενεργοποίηση όλων των,
παρασκηνιακών και μη, πολιτικών διαύλων διαβούλευσης και την διπλωματική
παρέμβαση του «γεφυροποιού» Γιούνκερ.
Το αποτέλεσμα δείχνει, για πρώτη φορά ίσως, ουσιαστικό. Δεν πρόκειται
για συμφωνία, πρόκειται όμως για το πρώτο κοινό μήνυμα Αθήνας και
πιστωτών ότι η λύση είναι εφικτή επί συγκεκριμένου «οδικού χάρτη»: Πρώτο
βήμα σ' αυτόν τον «οδικό χάρτη», σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα
είναι η «δήλωση προόδου» στο Eurogroup της 11ης Μαΐου, θα ακολουθήσει η
χαλάρωση των όρων χρηματοδότησης από την ΕΚΤ, ενώ παράλληλα ανοίγει και η
ατζέντα της «μεγάλης συμφωνίας» με καταληκτικό ορίζοντα το τέλος
Ιουνίου.
