Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αρχαία Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αρχαία Ελλάδα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2022

Γιατί τα αρχαιοελληνικά αγάλματα είχαν μικρά μόρια

Η σημασία του μεγέθους του πέους φαίνεται ότι έχει περάσει από διάφορα κύματα από την αρχαιότητα έως σήμερα.
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν είχαν κανένα ενδοιασμό με το γυμνό σώμα και χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι η πληθώρα αγαλμάτων ανδρικών και γυναικείων μορφών ημίγυμνων ή χωρίς κανένα απολύτως ένδυμα. Όλα τα σημεία του σώματος είναι ορατά με την παραμικρή λεπτομέρεια, συμπεριλαμβανομένων των ανδρικών γεννητικών οργάνων, τα οποία κατά γενική παραδοχή δείχνουν να είναι μικρότερα από αυτά του σημερινού μέσου άνδρα.

Τρίτη 23 Αυγούστου 2022

Μαθήματα πολιτικής και οικονομικής διαχείρισης από την αρχαία Ελλάδα

Όλοι το περιμένουν: έρχεται ένας δύσκολος χειμώνας. Ολοι το ξέρουν: στους μήνες που έρχονται, οι πολλοί θα μετράνε τα λιγοστά ευρώ τους και κάποιοι τον πακτωλό κερδών που αποφέρει η κρίση. Την αλήθεια αυτή, όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να την ωραιοποιήσει κατασκευάζοντας προσδοκίες και καλλιεργώντας ελπίδες, κανείς δεν μπορεί να την κρύψει. Οι λογαριασμοί που συσσωρεύονται, άλλοτε απλήρωτοι και άλλοτε εξοφλημένοι με άγχος, αγωνία και ενίοτε με ντροπή, είναι ο υπέρτατος κριτής της πραγματικότητας.

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2017

Η οικονομική επιστήμη στην αρχαία Ελλάδα

Όπως και κάθε άλλο επίτευγμα της ανθρώπινης διανόησης, έτσι και τα οικονομικά έχουν τις ρίζες τους στην αρχαία Ελλάδα. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν οι πρώτοι που ασχολήθηκαν εκτενώς με την «οἰκονομία» (= «οἶκος» + «νέμομαι»),  που σημαίνει διαχείριση της οικίας, με την τελευταία, βεβαίως, να αποτελεί μια μικρογραφία της εθνικής και της διεθνούς οικονομίας. Τέσσερις κυρίως αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς έστρεψαν τους φιλοσοφικούς στοχασμούς τους στην εξέταση διαφόρων πτυχών της οικονομικής σκέψης: ο Σωκράτης, οι μαθητές του Ξενοφών και Πλάτων, και ο Αριστοτέλης.

Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017

Τα οικονομικά της Αρχαίας Ελλάδας…

Κάτι σπουδαίο συνέβη στην κλασική Ελλάδα, αλλά δεν το γνωρίζαμε μέχρι προσφάτως. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, οι Αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν μια επιτυχημένη τάξη επιχειρηματιών που διέπρεψαν και έγιναν πλούσιοι.
Οι Αρχαίοι Έλληνες συγγραφείς δεν απεικόνιζαν, συνήθως, τον πολιτισμό τους με αυτό τον τρόπο. Ο Ηρόδοτος, ως γνωστόν, αντιπαρέβαλλε την Ελληνική λιτότητα με την Ανατολίτικη τρυφηλότητα σε μια συνάντηση που κατέγραψε (ή επινόησε) μεταξύ του Αθηναίου ποιητή και νομοθέτη Σόλωνα και του Κροίσου, του, ονομαστού για τον πλούτο του, βασιλιά της Λυδίας.
Ο Κροίσος έδειχνε τα πλούτη του στον Σόλωνα, και έπειτα τον ρώτησε ποιος είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο. Ο Σόλωνας του απάντησε ότι ο πιο ευτυχισμένος που έχει δει ήταν κάποιος ονόματι Τέλλος, ένας Αθηναίος μεσαίας τάξης, ο οποίος είχε την τύχη να δει όμορφα και καλά παιδιά και εγγόνια και να πεθάνει σε μεγάλη ηλικία, ηρωικά, στη μάχη.

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

Η ηλικία γάμου στην αρχαία Ελλάδα

Στην αρχαία Ελλάδα, αν και ο γάμος δεν ήταν υποχρεωτικός, οι νέοι παντρεύονταν, γιατί η κοινωνία ασκούσε κριτική και χλεύαζε τους άγαμους-ες. Πρόσδιδε σεβασμό στους πολίτες αλλά και στους απογόνους τους, οι οποίοι θα ήταν χρήσιμοι στην ανάπτυξη του τόπου και την στρατολογία.
Οι άνδρες παντρεύονταν μεταξύ 30-34 ετών και οι γυναίκες 12-16. Η πιο κατάλληλη ηλικία για τα κορίτσια θεωρούνταν τα 15 χρόνια.
Αν και επικρατούσε το μονογαμικό σύστημα, οι άνδρες μπορούσαν να έχουν εξωσυζυγικές σχέσεις. Ωστόσο μόνο τα παιδιά της νόμιμης συζύγου κληρονομούσαν το όνομα και την περιουσία.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

Επιτάφιος του Σείκιλου: Το αρχαιότερο γνωστό τραγούδι παγκοσμίως

Είναι γνωστός ο ρόλος και η σημαντικότητα της μουσικής, στην αρχαία ελληνική κοινωνία καθώς και η παρουσία της σε οποιαδήποτε σημαντική πτυχή αυτής, είτε επρόκειτο για ευχάριστες ή δυσάρεστες συνευρέσεις και συνεστιάσεις.
Πλέον, είναι δυνατόν να ακούσουμε το αρχαιότερο γνωστό τραγούδι, παγκοσμίως μάλιστα. Αξίζει να σημειωθεί πως σώζονται τόσο οι στίχοι, όσο και η μουσική του τραγουδιού, το οποίο αποδίδεται στον Σείκιλο, που έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας, περίπου κατά τον 2 αιώνα π.Χ.
Όπως σημειώνεται, ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι αυτό μετά το 200 π.Χ..