Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα οικολογία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2021

Φώτισαν το Τείχος και «άλλαξαν τα φώτα» στους προστατευόμενους υγροβιότοπους

Επιστολή διαμαρτυρίας από την Οικολογική Κίνηση Πάτρας ● Η πρωτοβουλία του υπουργείου Πολιτισμού να αναδείξει την προϊστορική μυκηναϊκή ακρόπολη στην Αχαΐα, που δεσπόζει ανάμεσα στις λιμνοθάλασσες Προκόπου και Πάπα, έχει επιπτώσεις στην ομαλή κίνηση της ορνιθοπανίδας, οδηγώντας σε σοβαρή υποβάθμιση του υγροτοπικού οικοσυστήματος του Εθνικού Πάρκου που προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ραμσάρ.
Πήγαν να αναδείξουν τον αρχαιολογικό χώρο τοποθετώντας προβολείς σε όλη την περίμετρό του και δεν υπολόγισαν διόλου ότι βρίσκεται μέσα στο Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου Στροφυλιάς και ότι η φωτορύπανση που προκαλείται μπορεί να έχει καταλυτικές επιπτώσεις στα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας που διαβιούν σε αυτό το μοναδικό μωσαϊκό των σημαντικών οικοτόπων. Ετσι, το υπουργείο Πολιτισμού έκανε για ακόμη μία φορά το θαύμα του: τώρα, σε έναν υγρότοπο που προστατεύεται από τη διεθνή συνθήκη Ραμσάρ – και, μάλιστα, άνευ περιβαλλοντικής μελέτης και αδειοδότησης.

Παρασκευή 8 Μαΐου 2020

«Όχι σε επιστροφή στην κανονικότητα», λένε 200 καλλιτέχνες

«Όχι σε επιστροφή στην κανονικότητα», λένε 200 καλλιτέχνες, ανάμεσά τους οι Πέδρο Αλμοδόβαρ, Μόνικα Μπελούτσι, Κέιτ Μπλάνσετ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μαντόνα, Νάνα Μούσχουρη, απευθύνοντας έκκληση για ριζική αναθεώρηση του τρόπου ζωής μετά την πανδημία.

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2019

Ηδονικοί Ελπήνορες

Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο της προσωπικής ρουτίνας με μικρότερα ή μεγαλύτερα άγχη ο καθένας ή, πάλι, -καλοκαίρι που είναι- παγιδευμένοι στον μικρόκοσμο της απόλαυσης ενός άχρονου αιγαιοπελαγίτικου τοπίου με τη γεύση λίγης αιωνιότητας στην άκρη της γλώσσας, δύσκολα καταφέρνουμε να μην παραλύουμε, δύσκολα διατηρούμε την αίσθηση της καθολικής εικόνας του παζλ της πραγματικότητας.
Summertime and the living is easy λέει το τραγούδι κι ακόμη κι αν γνωρίζουμε πόσο σχετική είναι η ελαφρότητα του θέρους και των διακοπών, πόσο λίγοι και βαθιά προνομιούχοι είναι όσοι καταφέρνουν να τη ζουν, εν τούτοις, όλοι μας έχουμε ανάγκη την αναφορά σε αυτή την ελαφρότητα για να μαλακώνουν οι εσωτερικές αγωνίες και να δυναμώνουμε για τις όποιες μάχες έχει μπροστά του ο καθένας.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

Ας μιλήσουμε για πλαστικές σακούλες...

Μια εβδομάδα συμπληρώνεται από την ημέρα που άρχισε να χρεώνεται στους καταναλωτές η πλαστική σακούλα και το μέτρο φαίνεται να εφαρμόζεται. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Αλλά ο στόχος πρέπει να είναι η οικολογική συνείδηση να γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας των πολιτών. 
Η επίτευξη του στόχου δεν είναι εύκολη στη χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση πλαστικής σακούλας. Την ίδια χώρα που έχασε πολλές δεκαετίες με ένα σπάταλο σχεδιασμό και στην οποία δεν υπήρξε ποτέ ολοκληρωμένη περιβαλλοντική πολιτική.  

Δευτέρα 1 Ιανουαρίου 2018

Όχι άλλο πλαστικό

Πλαστική σακούλα τέλος και στην Ελλάδα από σήμερα, ωστόσο οι οικολογικές οργανώσεις επισημαίνουν την ανάγκη να μειωθεί η χρήση του πλαστικού σε όλο τον πλανήτη. Η χρήση του αυξήθηκε 20 φορές τα τελευταία 50 χρόνια και αναμένεται να διπλασιαστεί την επόμενη 20ετία.
Η πλαστική σακούλα, όπως και όλα τα άλλα πλαστικά (μπουκάλια, ποτήρια, υλικά συσκευασίας) αποτελούν κομμάτι της σύγχρονης ζωής για περισσότερα από 50 χρόνια, καθώς συνδυάζουν σημαντικές λειτουργικές ιδιότητες με χαμηλό κόστος. 

Τρίτη 25 Ιουλίου 2017

Φοινικέλαιο: Το μεγάλο πλιάτσικο στα δάση της Ινδονησίας

Ένα τεράστιο οικολογικό έγκλημα, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν πολυεθνικές, συντελείται στη Σουμάτρα της Ινδονησίας, με την παράνομη αποψίλωση των τροπικών δασών για την παραγωγή φοινικέλαιου, που αποτελεί βασική πρώτη ύλη σε πολλά προϊόντα που καταναλώνονται στις δυτικές κοινωνίες.
Ειδικότερα, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσίευσε ο Guardian, η Pepsico, η Unilever και η Nestlé έχουν κατηγορηθεί για συμμετοχή και συνενοχή στην καταστροφή του τροπικού δάσους της Σουμάτρα, που αποτελεί βασικό παράγοντα για την επιβίωση ειδών που κινδυνεύουν με εξαφάνιση όπως ελέφαντες, ουρακοτάγκοι, ρινόκεροι, τίγρεις κ.α.

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2017

95% «άνθρωποι», αλλά 100% χωρίς δικαιώματα

Μπορεί οι χιμπατζήδες να αποτελούν τον στενότερο συγγενή του ανθρώπου, καθώς τα δύο είδη μοιάζουν γενετικά κατά τουλάχιστον 95%, και συμπεριφορικές μελέτες να δείχνουν ότι ο συναισθηματικός κόσμος, η κοινωνική ζωή και η ευφυΐα του χιμπαντζή δεν απέχουν από τον άνθρωπο, αλλά αυτό φαίνεται ότι δεν αρκεί προκειμένου αυτά τα πρωτεύοντα θηλαστικά να αναγνωριστούν ως νομικά πρόσωπα με το δικαίωμα της σωματικής ελευθερίας.
Σύμφωνα με απόφαση δικαστηρίου της Νέας Υόρκης, που εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα, οι χιμπατζήδες δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα με τους ανθρώπους.

Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Η δίψα θερίζει τον Τρίτο Κόσμο

Για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο η πρόσβαση σε καθαρό νερό, ώστε να μπορούν να πιουν, να μαγειρέψουν και να πλυθούν, είναι ένας καθημερινός αγώνας. Σε πολλές αγροτικές, φτωχές κοινότητες η μεταφορά του νερού είναι ένα δύσκολο έργο που πέφτει στις πλάτες των γυναικών και των παιδιών.
Στην Αφρική και την Ασία οι γυναίκες και τα παιδιά πρέπει να περπατούν ακόμη και έξι χιλιόμετρα κατά μέσο όρο για να πάρουν το νερό που χρειάζονται.
Από κοινού οι γυναίκες σπαταλούν πάνω από 200 εκατομμύρια ώρες κάθε μέρα μόνο και μόνο τη συλλογή νερού. Πρόκειται για κάτι περισσότερο από μια μεγάλη και επώδυνη ταλαιπωρία.

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

Το πανάκριβο τίμημα της ξηρασίας

Είναι γνωστό ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα προκαλούν μεγάλες απώλειες στις καλλιέργειες και στις σοδειές, αλλά, μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες δεν γνώριζαν ακριβώς πόση από την παγκόσμια παραγωγή χάθηκε εξαιτίας τέτοιων φαινομένων και πώς αυτή η ποσότητα, που αποτελεί μέρος της παγκόσμιας παραγωγής βασικών τροφίμων, μεταβάλλεται σε διαφορετικές περιοχές στον κόσμο.
Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature, ερευνητές από τον Καναδά και τη Βρετανία εκτιμούν ότι οι σοδειές των καλλιεργειών που παράγουν δημητριακά -περιλαμβανομένων του ρυζιού, του σιταριού και του αραβόσιτου- μειώθηκαν κατά μέσο όρο 9 έως 10% στη διάρκεια ξηρασιών και καυσώνων, την περίοδο 1964-2007, με τις χειρότερες συνέπειες να καταγράφονται στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Αυστραλία και τα γειτονικά της νησιά. Επιπλέον, οι επιπτώσεις έχουν καταστεί μεγαλύτερες τα τελευταία χρόνια.