Μ.Α. Πέλλας - Άρης Αμπελειών (0-1)1-2. Ομάδα φάντασμα!

Μετά από πέντε αήττητους επίσημους αγώνες καλές εμφανίσεις και μηδέν παθητικό, ήρθε σήμερα και η «γνωριμία» με την πρώτη ήττα στο γήπεδο της Πέλλας για την ομάδα μας. Μια ανέλπιστη ήττα, μη αναμενόμενη όχι γιατί είμαστε η σούπερ ομάδα και απαγορεύεται να χάνουμε ως συμβασιούχοι αορίστου χρονου με τις νίκες(πολύ καλή ομάδα είμαστε αλλά μέχρι εκεί), αλλά κυρίως για το πολύ καλό αγωνιστικό τάιμινγκ και την σοβαρή εικόνα που δείχναμε μέχρι σήμερα σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια. Σήμερα όμως, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο εμφανίστηκε στο γήπεδο μια ομάδα φάντασμα και οι Αμπελειές που ήταν καλύτερες, πήραν απόλυτα δίκαια το τρίποντο. 

Το πρώτο τέταρτο ανήκε στην Πέλλα, που μπορεί να μην έπιασε σπουδαία απόδοση, είχε τον έλεγχο και δημιουργούσε ρήγματα στις δύο πλευρές της αμυντικής διάταξης των φιλοξενουμένων και μόνο από αδυναμία τελικών προσπαθειών δεν μπόρεσε να ανοίξει το σκορ. Στο διάστημα αυτό ένα πολύ δυνατό σουτ του Μπρατσούδη εκτός περιοχής, βρήκε την αριστερή συμβολή των δοκαριών και έφυγε άουτ. Αυτή ήταν και η τελευταία καλή φάση για την Πέλλα στο πρώτο ημίχρονο. Οι Αμπελειές πήραν τον πλήρη έλεγχο του αγώνα, κι αφού προειδοποίησαν την ασταθή άμυνα της Πέλλας δύο φορές, την πρώτη σε κλασικό τετ α τετ τ και το σουτ να καταλήγει άουτ και τη δεύτερη, μ' ένα διαγώνιο σουτ εντός περιοχής και την μπάλα να χτυπά στο δεξί κάθετο δοκάρι του Μουρζίδη και να απομακρύνεται στη συνέχεια από τους αμυντικούς. Έτσι φτάσαμε στο 35', όταν ο Αρβανιτόπουλος δέχθηκε την μπάλα ως «θείο δώρο» στα πόδια του από ολέθριο σφάλμα της αμυντικής γραμμής της Πέλλας και μόνο ανενόχλητος δεν δυσκολεύθηκε να την στείλει στα δίχτυα γράφοντας το 0-1. Οι φιλοξενούμενοι που ήταν πολύ καλύτεροι συνέχισαν να ψάχνουν και δεύτερο γκολ και τους δόθηκε η ευκαιρία στο 40' όταν κέρδισαν πέναλτι, αλλά το πέναλτι του Μέκολι απέκρουσε εκπληκτικά ο Μουρζίδης, κρατώντας την Πέλλα στο παιχνίδι. Έτσι η μία ομάδα πήγε στα αποδυτήρια προηγούμενη με 0-1, γιατί απλά η άλλη άνευρη, ήταν απλά φάντασμα του εαυτού της!

Στο δεύτερο η Πέλλα χωρίς να παρουσιάσει κάτι εξαιρετικό, πήρε τα ηνία του αγώνα και ήταν αυτή που προσπαθούσε να φτάσει στην ισοφάριση, αλλά δυστυχώς γ' αυτήν, ότι πήγαινε να δημιουργήσει δεν της έβγαινε. Στην μοναδική αξιόλογη αντεπίθεση των Αμπελειών ήρθε και το δεύτερο γκολ με διπλή προσπάθεια του αμαρκάριστου Ζούζουλα στο 65', κι αφού στην πρώτη περίπτωση νικήθηκε από τον Μουρζίδη, στην επαναφορά την έστειλε στον ουρανό των δικτύων της Πέλλας πετυχαίνοντας το 0-2 μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς. Η αντίδραση των γηπεδούχων λίγα λεπτά αργότερα, όταν ο Σαλίκας αστόχησε σε ανεπανάληπτο τετ α τετ, ενώ η πίεση μέχρι το τέλος και οι όποιες προσπάθειες για γκολ έβρισκαν καλά οργανωμένη την άμυνα των φιλοξενουμένων, που περισσότερο διαχειρίζονταν το υπερ τους 0-2 παρά έψαχναν κάτι περισσότερο, έστω κι αν η άμυνα της Πέλλας είχε ανοίξει για τα καλά, ψάχνοντας μαζί με τους υπόλοιπους το τέρμα που θα την ξαναέβαζε στο παιχνίδι. Το τέρμα για την Πέλλα ήρθε τελικά στο 80', όταν η πίεση έγινε μεγαλύτερη με ακόμα περισσότερους παίκτες στην περιοχή των Αμπελειών, με τον Μπρατσούδη από κοντά να μειώνει το σκορ σε 1-2. Μια καλή φάση λίγο αργότερα σε σουτ του Ιωσηφίδη εντός περιοχής προς το τέρμα, βρήκε σε σώματα της πολυπρόσωπης άμυνας των Αμπελειών και στη συνέχεια του σουτ του Μυτακόπουλου από το ύψος της μεγάλης περιοχής, έφυγε ψηλά άουτ. Η μεγάλη φάση για την Πέλλα έγινε στο 90', μετά από κόρνερ του Σαλίκα και κεφαλιά του Κατσαμακτσή από την γραμμή της μικρής περιοχής, ο τερματοφύλακας των Αμπελειών ενστικτώδως απέκρουσε την μπάλα πάνω στη γραμμή με υπερένταση απλώνοντας σε μια απέλπιδα προσπάθεια το δεξί του πόδι. Αν ισοφάριζε η Πέλλα σ' αυτό το λεπτό, φυσικά θα μιλούσαμε για «κλοπή» και «αδικία», αφού με τη σημερινή της αγωνιστική της παρουσία δεν δικαιούνταν τίποτα, σε αντίθεση με την πολύ εικόνα της ομάδας των Αμπελειών. 

Η Πέλλα ήταν κακή σήμερα, σε ολόκληρο σχεδόν το παιχνίδι είχε «παράσταση ήττας», δεν έτρεξε, δε κέρδισε μπάλες και μονομαχίες, δεν δημιούργησε και όταν το έκανε δεν το έκανε με τον πλέον ορθόδοξο τρόπο. Πέρα από ελάχιστες ατομικές παρουσίες, κι αυτές σε αρκετά περιορισμένη κλίμακα με βάση την αγωνιστική ταυτότητα και αξία των ποδοσφαιριστών μας, η σημερινή αγωνιστική εικόνα θα πρέπει να αποτελέσει άμεσα μόνο μια κακή παρένθεση και μια «καμπάνα» αφύπνισης για την συνέχεια σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Κύπελλο που είναι ήδη μπροστά μας την ερχόμενη Τετάρτη και μόνο με σοβαρότητα, πειθαρχία και ποδοσφαιρικό εγωισμό, μπορούμε να τα καταφέρουμε και να επανέλθουμε στο ίδιο ή και σε ακόμα καλύτερο αγωνιστικό επίπεδο, που είχαμε πριν απ' αυτή την αναμέτρηση με τις Αμπελειές.

Ο Άρης έπαιξε πολύ καλά, με καλή κυκλοφορία, καλή ανάπτυξη, αλληλοκαλύψεις μεσοαμυντικά, πολύ κίνηση επιθετικά και κατάφερε απόλυτα δίκαια σήμερα τη νίκη. Ίσως ήταν η καλύτερη φετινή του εμφάνιση, ασχέτως αν συνετέλεσε σ' αυτή και η δική μας, πολύ κατώτερη των περιστάσεων και των δυνατητότων της ομάδας μας, απόδοση.

Δεν ήταν καλή σήμερα και η διαιτητική τριπλέτα, με λάθη και αποφάσεις που εμπόδισαν κυρίως το παιχνίδι, εκνεύρησε ποδοσφαιριστές και κόσμο, χωρίς να παίξει όμως κάποιο ρόλο στο δίκαιο τελικό αποτέλεσμα.

Οι συνθέσεις:

Μ.Α. Πέλλας(Νινιατσούδης-Χαρπίδης): Μουρζίδης, Παναγιωτέλης, Σιάγκας(Ίμπας), Σιαματάς, Πλιόγκας(Μυτακόπουλος), Μπρατσούδης, Μπουράκης, Ιωσηφίδης, Ρέκος Β. Ι.(Ζώγας), Σαλίκας, Κατσαμακτσής. Απόντες: Στάγκος, Καρασμάνης, Μαρκόπουλος Χ., ανέτοιμοι Τζιότζιος, Πανταζίδης.

Αμπελειές(Βένος): Δούμος, Πέσιος(Παπαδόπουλος), Σαββίδης, Βουζβούρης, Κωνσταντίνου, Δουλκερίδης, Τσαβαλάκογλου(Κουτούδης), Τσάλμας, Αρβανιτόπουλος, Ζούζουλας(Στεργίου Μ.), Μέκολι